از دوری تو غمین ونالان هستیم       وز کرده خودکمی پشیمان هستیم

اصلیت مارا  تو اگر می پرسی             از کوفه ولی مقیم تهران هستیم

هر جمعه که شد بیا که ما منتظریم           این هفته فقط نیا !!عروسی داریم

از جور زمانه ما شکایت داریم                      اندازه کوه و صخره حاجت داریم

ما مشکلمان گرانی و بیکاریست                  آقا به نبودنت که عادت داریم 

صد موعظه کن ولی زتسلیم نگو            از خمس وزکات وضرب وتقسیم نگو

آقا تو بیا ولی فقط با یک شرط                از آنچه که ما دوست نداریم نگو!!!!

شبیه چشم شـمـا چـشم های تـر دارد
کسی که خـاکِ حسینیه را به سـر دارد
تو گریه کردی و شد سرخ چهره فهمیدم
که وقتِ روضه­ ی تـو اشک هم جگر دارد
خدا به رویِ من و تـو حساب وا کـرده
که گریـه ای بکنیم و حـساب بـردارد
هـوای امشب مان فـرق می کند انـگار
نشسته مـادری و دست بـر کمـر دارد
حسین(ع) روز و شبـم را گرفته می دانم
بـرایِ عاشقی­ ام عـقل درد سـر دارد
فقط به تـربتِ اربـاب سجده می چسبد
همیشه سجـده ­ی مـا مـزّه ­ی دگر دارد
مـرا حوالـه نمودند خـاکِ پـا ببـرم
هـزار شکر که ایـن خیمه رُفته گر دارد
میـانِ روضه نشستیم و عـاشقی می گفت
بـخوان دعـای فـرج را دعـا اثر دارد
کسی که داغِ بـرادر کشیـده می دانـد
کــه رویِ قـوَّتِ زانـویِ او اثـر دارد
چـقـدر روضه ­ی نـا گفته در گلو داریم
بیا بـه مجلسمان روضه ­ی عمـو داریـم

شاعر : حسن لطفی

وقتی که دل شکسته مناجات می کنم
حس میکنم که با تو ملاقات می کنم
از اینکه همنشین شب گریه ی تواَم
بر عالمی همیشه مباهات می کنم
هر شب به پای شمع تو تا اوج عاشقی
پروانه وار سیر مقامات می کنم
وقتی دلم برای شما تنگ می شود
می آیم و به روضه تماشات می کنم
حالا برای آنکه نگاهی به من کنی
همراه ابر گریه مناجات می کنم
یابن الحسن،یابن الحسن

باز هم از عمل خویش به دل غم دارم
خسته از این همه آلودگی و تکرارم

دل من تنگ برای همه شد الا تو
وای از تیرگی این دل بی مقدارم

معصیت کرده مرا دور ز تو ، می دانم
پر شده نامه ی من از گنه بسیارم

نامه ام اشک تو را باز درآورده...ببخش
وای بر من که همیشه سر تو سربارم

مهربان تر ز خودت در همه ی عالم نیست
با همه تیرگی ام سوی شما رو آرم

یک نظر کن که من از دست خودم خسته شدم
بی نگاه تو اثر نیست بر استغفارم

من اسیر غم دنیا شده ام کاری کن
تا رها گردم از این زندگی غم بارم

هر که دور از سر کوی تو شده خوار شده
نده غیر از خودت آقا به کسی افسارم

با همه پستی من دست مرا می گیری
ای فدای تو و بخشیدن تو دلدارم

سمت نوکریت را به دو عالم ندهم
فخرم این است که من نوکر این دربارم

شاعر : مجتبی قاسمی

عبدی که یاد دیده ی دلدار می کند
دارد نظر به ماه شب تار می کند
عطری که از نفس زدنت می شود رها
شبها مرا به عشق تو بیدار می کند
قلب اسیر ظلم من خسته دل بگو
کی با جمال عشق دیدار می کند ؟
هر کوچه ای که پای تو در آن قدم زده
دیدم به درد پای تو اقرار می کند
جبریل پیش پای تو افتاده زار ... زار ...
به بودن کنار تو اصرار می کند
هستم خجل که نامه ی اعمال بنده را
خالق به نزد چشم تو احضار می کند
دلهای شیعیان تو را ایها الکریم
شال سیاه دوشت عزادار می کند

آنقدَر خسته شده دل که فقط می بارد

آسمان هم نفسش بغض عجیبی دارد

برکه ی شب که دلش مرده و مرداب شده

رفته نیلوفر خود را به خدا بسپارد

زارع پیر که درد از دل او می ریزد

بعد از این بغض زمان را به زمین می کارد

انتظاری که به یلدای نگاهم جاری ست

کور سویی که ببیند سحرش پندارد

اشک خورشید یخ فاصله را آب نکرد

نور باید قدمش را به زمین بگذارد

آنقدر حرف نوشتم که سکوتم گم شد

کاش این همهمه دست از سر من بردارد

عظیمه ایرانپور

یک عمر، انتظار، مرا پیر کرده است

دنیا مرا دوباره زمین گیر کرده است

شب در سکوت مبهم خود آفتاب را

در چشم کور صاعقه زنجیر کرده است

از ابرهای تیره بپرسید این سؤال:

خورشید این قبیله چرا دیر کرده است؟

هر وقت از زمانه تو را کرده ام طلب

در پاسخم اشاره به تقدیر کرده است

آیینه ای شکسته به همراه بادها -

نام تو را شنیده و تکثیر کرده است

برگرد ای حماسه ی جاوید روزگار

حال خوشم بدون تو تغییر کرده است

این جمعه کاش بشنوم از سوی آسمان

"شاعر! دعای عهد تو تأثیر کرده است"...

حسین سنگری

آیینه ی دق شدیم،تکثیر شدیم

از گردش روز و شب دگر سیر شدیم

هرچند نیامدی و حق هم با توست

هر جمعه سر قرار خود پیر شدیم

محمدمهدی عبدالهی

....اگر چه

او یوسف دلربای زهراست، با هیچ گوهری خریدنی نیست

  با دیده لبریز از گناه، آن روی چون ماه دیدنی نیست 

    ....ولی

 تو مگو ما را بدان شه بار نیست 

 با کریمان کارها دشوار نیست

کسی درد فراقت را ندارد

که دل را بر سر کویت گذارد

نیا ای معنی عشق و رهایی

کسی هرگز نگوید تو کجایی!

نیا-اینجا همه در خواب نازند

پی دنیا و پول و رقص و سازند

به اشک تو دلی هرگز نسوزد

به راه تو کسی چشمش ندوزد

تویی تنها غریب این زمانه

که آتش گیرد از قلبت زبانه

خلاصه حال و روز ما خراب است

فراقت ای گل زهرا، سراب است
 
 
 
محمد رضا طاهری

     یا صاحب الزمان(عج)

دلم شکسته شد از دستِ این و آن بی تو

چگونه پَر بکشم تا به آسمان بی تو؟

چقدر وعده ی فردا چقدر جمعه ی بعد؟

ببین که بر لبم آقا رسیده جان بی تو

برای چشم به راهت تمام ثانیه ها

چه کُند میگذرد صاحب الزمان بی تو

قسم به جان عزیزت، عزیز خسته شدم

از این همه سفر ِ تا به جمکران بی تو

       یا اباصالح

سخت است بدون تو تحمل به خدا

برگرد وسیله ی توسل به خدا

آنکس که تو انتظار داری نشدم

این جمعه خودت بیا توکل به خدا

    اللهم عجل لولیک الفرج

از جمعه های بی تو چه دلگیر میشوم

جانِ خودم ز جانِ خودم سیر میشوم

با هر نفس که میکشم اقرار میکنم

از این نبودنت به خدا پیر میشوم

گر با دلِ خراب رسیدم به محضرت

چون که فقط به دست تو تعمیر میشوم

از اینکه انتظار تورا میکشم ببین

از مردمان شهر چه تحقیر میشوم

فکر ندیدنِ تو رهایم نمیکند

پس حق بده این همه درگیر میشوم

تنها نَه جمعه ها که تمامی ِ طولِ سال

از روزهای بی تو چه دلگیر میشوم

(محمد حسن بیات لو)

مهدی جاااانم

من صدهزار جمعه طلب دارم از خدا

این جمعه ها بدون تو آقا حساب نیست

دل مرده ام قبول، ولی ای مسیح ِ من

یک جمعه هم زیارت اهل قبور کن

   ***انتظار ها پایان یافت***

 دقایقی پیش در جوار خانه ی کعبه ندای :

" انا بقیه الله "

طنین انداز شد.