منتظرالمهدی۳۱۳

فانی ام... آغاز و پایانی ندارم جز خودت

غیر مقدورم که امکانی ندارم جز خودت

سال ها محتاج نانم از تنور خانه ات

از کسی در سفره ام نانی ندارم جز خودت

باز هم دارم غزل ها را بهانه می کنم

قصدی از شعر و غزل خوانی ندارم جز خودت

هر کسی که دل به او بستم دلم را زد شکست

با دل ویرانه خواهانی ندارم جز خودت

یک زمانی هم اگر حرفی ز آبادی شود

در خراب آبادِ دل، بانی ندارم جز خودت

چاره ای کن، غفلتم از تو جدایم کرده است

چاره ای هنگام حیرانی ندارم جز خودت

تا به کی باید باید تو را این قوم انکارت کنند؟

مثل یعقوبم که برهانی ندارم جز خودت

پاره کردم این گریبان را بدانی عاشقم

بهرِ کس پاره گریبانی ندارم جز خودت

از گناهانم پشیمانم، نگاهم کن کریم

 مقصدی از این پشیمانی ندارم جز خودت

بین خلوتگاه قبرم شک ندارم آخرش

فاتحه خوانی و مهمانی ندارم جز خودت

در قیامت هم بهشت من تویی یابن الحسن

خوب می دانی که رضوانی ندارم جز خودت

آرزویم کربلا رفتن به همراه شما است

همسفر در کوی جانانی ندارم جز خودت

مادرت در پشت در فرمود مهدی جان بیا...

منتقم بر زخم پنهانی ندارم جز خودت

دلیلِ استغاثه ی، غروبِ بی قرارها
زلالِ عاشقانه و ، خروش چشمه سارها

سروده ی قدیمیِ فصول سرد سالها
لطافت نگاه تو لطافت بهارها

منم که محو دیدن ،گلی به روی شاخه ام
لبی که فخر میکند، به سرخیِ انارها

به رسم مردم عجم،شکارگاه حاضر است
تو هم به رسم شاهها،بزن بر این شکارها

تو زلف را به هم بزن که چشم خیره می کنی
بکش به دار گردنم، به دست تارتارها

چه گویم از مقام تو که جمعِ چهارده تنی
فدای قدو قامتت، خدایِ باوقارها

به مقدمت درآمده لباسهای عیدمان
بیا نگاه کن به ما، به رختِ نو نوارها

زخود سوال میکنم که اوج رحمت تو را
چگونه وصف میکند کلام شهریارها؟

هلال ماه شاهدی،تمام سال گریه ام
گذشته از دوازده،رسیده تا هزارها

برای وقت آمدن،سیاه لشگر توام
شما اجازه می دهی،بمانم این کنارها؟

امید بسته ام به آن، غروبِ روز جمعه که
خبر به عرش می رسد زجانب منارها

که آی مردم زمین، که آی اهل آسمان
به سر رسید عاقبت،تمام انتظارها

شاعر : عبدالحسین مخلص آبادی

غرق به خون شد از غصه قلب صبورت آقا

گناه من شده سد راه ظهورت آقا

یه لحظه یاد غم هات نبودم آقای تنها

بارمو روی دوشت گذاشتم همیشه هرجا

جوونی کردم حلالم کن

اگر نامردم حلالم کن

اگر عهد و توبه مو آقا

شکستم هر دم حلالم کن

حلالم کن یا اباصالح

******

شامل حال من بوده لطفت بدون منت

همیشه یاد من بودی و من به خواب غفلت

شرمنده ام اگر که نبودم مرهم براتو

شرمنده ام اگر در آوردم اشک چشاتو

شدم بغضی تو گلوی تو

فقط بُردم آبروی تو

خودم می دونم با اعمالم

زدم سیلی من به روی تو

حلالم کن یا اباصالح

******

با این همه بدی دادی بازم به من تو عزت

دست منو گرفتی آوردی میون هیئت

خوب می دونم براتو بجز دردسر نبودم

اگر نبود دعای تو بی شک نوکر نبودم

به دل عشق کربلا دادی

به این بیچاره بها دادی

تو جمع خوبات آقا جونم

منِ نالایق رو راه دادی

حلالم کن یا اباصالح

💠یوسف من💠

خودم را به ✨تو✨

منسوب می دانم با لفظ «شیعه»

نمی دانم این "انتساب" را 

🍃از جنس یعقوب🍃 بدانم 

😔یا از جنس برادران یوسف😔

🔥منتظر دلسوخته ات هستم🔥 

یا باعث و بانی 

😢به چاه غیبت افتادنت؟!😔😭

✨اللهم عجل لولیک الفرج✨

ا، الا مولایِ مه رویان کجایی

ب، بگو مولا نجف یا کربلایی

پ، پریشانم ، به داغت مبتلایم

ت، تو بر انسان و ایمان رهنمایی

ث، ثنایت باشد آقا افتخارم

ج، جوانم زانکه اربابم شمایی

چ، چرا من دل ببندم بر دو دنیا

ح، حریصم تا به بالینم بیایی

خ، خدامحور ،خدا باور، خدا رو

د، دعا کن بهرتان باشم فدایی

ذ، ذلیلم غم نصیبم بی قرارم

ر، رئوفی مهربانی با خدایی

ز، زبان در وصفتان باشد ثنا گو

ژ، ژغاره میکشم از دل کجایی؟

س، سر و جانم فدایت باد مولا

ش، شما بر دردِ بیماران دوایی

ص، صفا اندر صفا بردم ز نامت

ض، ضِیاءُالدینِ ما خود با صفایی

ط، طراوت میدهد نامت به دلها

ظ، ظَهیرُالدین والدنیای مایی

ع، عوالم را تو مولایی به واللّه

غ، غریب اما تو همچون مرتضایی

ف، فدایت میکنم الساعة جان را

ق، قیامت میکنی، مشکل گشایی

ک، کرم فرما ببخشا نوکرت را

گ، گر آقا جان از او دیدی خطایی

ل، لبم را دور کن از غیرِ نامت

م، منور کن دلم را با دعایی

ن، ندارم جز تو باللّه من کسی را

و، و شادم در دلم فرمانروایی

ه، همین باشد «بداغی» را سعادت

ی، یگانه شغلِ او باشد گدایی

شاعر : سیروس بداغی

ای کاش که آه دلم این بار بگیرد

من منتظرم دست مرا یار بگیرد

تا قلب مرا از همه اغیار بگیرد

درد از تن این خسته ی بیمار بگیرد

در هجر رخش سیل ز چشمم شده جاری

عاشق شده ام عاشق و مجنون نگاری

قلبم به خدا خون شده از دست زمانه

دل بهر وصال تو گرفته است بهانه

دنبال تو گشتم همه جا خانه به خانه

در ارض و سما هست ز روی تو نشانه

یک گوشه ی چشمی به من بی سروپا کن

از بار گنه نوکر خود را تو رها کن

بستند دلم را به سر طره ی مویت

هر چند دویدم نرسیدم سر کویت

ولله منم تشنه ی یک جرعه سبویت

با بار گنه دور شدم از مه رویت

من منتظرم تا ز رخت پرده بر افتد

دیوانه شوم گر به رخت یک نظر افتد

سرمایه ز کف دادم و عشق تو خریدم

   افسوس که روی تو به این دیده ندیدم

هرچند دویدم به وصالت نرسیدم

تنها صفت وصف تو ای یار شنیدم

تا زنده ام ای دوست به من هم نظری کن

مُردم اگر از سوی مزارم گذری کن

بر تو از نزدیک آقاجان سلامم آرزوست
با شما عمریست این چندین کلامم آرزوست

دوست دارم دوستت باشم به هر قیمت شده
دشمنی با دشمنانت صبح و شامم آرزوست

چون شهیدانی که گمنامند اما با توأند
ترک جان و ترک نان و ترک نامم آرزوست

هر چه عنوان است در دنیای ما بی ارزش است
گفتن یک مرتبه ؛ آقا  غلامم آرزوست

معنی رزق فراوان چیست با تو بودنست
در صراط مستقیم تو دوامم آرزوست

خسته از دیدار دولتهای وابسته به غیر
در زمان دولت عدلت مقامم آرزوست

در رکاب رهبرم تمرین یاری کرده ام
حال درک محضر و امر امامم آرزوست

ای خوش آنروزی که دستانت جوانم میکند
رؤیت طاووس جنت را  مدامم آرزوست

چشم امتهای مظلومست  بر روز ظهور
با شما همراهی روز قیامم آرزوست

گوش دل خواهم ؛ انابن المصطفایت بشنوم
هم انابن المرتضی ای با مرامم آرزوست

یوسفا روزی که بازآیی به تسخیر حرم
نعرۀ تکبیر از بالای  بامم آرزوست

ابتدا دم میزنی از جد مظلومت حسین
روضه خوانی از لبان یک تشنه کامم آرزوست

خیمه های کربلا را در دلم افراشتی
نذر جان خویش بر اهل خیامم آرزوست

چون ندای یا لثارات الحسینت شد بلند
پرچم حق را ادای احترامم آرزوست

روز فتح کعبه و لبیک یا مهدی خوش است
از تمام دشمنانت انتقامم آرزوست

جنگ با آل سعود و جنگ با قوم  یهود
با دو شمشیر کشیده از نیامم آرزوست

ذوالفقاری رو کنی کار ستم گردد تمام
همرهت با خصم ، پیکار تمامم آرزوست

عاقبت سربند یا زهرا گره وا میکند
در رکاب حضرتت حُسن ختامم آرزوست

شاعر : محمود ژولیده

ای کاش که درد و داغ ما را نکشد
هم، آتشِ اشتیاق ما را نکشد

ما زنده بر آنیم که کاری بکنیم
باشد که غم فراق ما را نکشد

شاعر : جواد شیخ الاسلامی

✍سلام... ستاره غریب زمین

سه سحر از رمضان گذشت.. 

و چهارمین سیاهی هم، آسمان رمضان را فراگرفت... 

اما... هنوز خبری از ظهور تو در دل زنگار گرفته من نیست!

آموخته ام؛که  سفره دار رمضان تویی...

و کسی در این ضیافت،  محبوب تر است، که تو،  سهم بیشتری از قلبش را، تسخیر کرده باشی.

❄️هر چه در لابلای تپش های دلم، جستجو می کنم...؛ خبری از شیدایی نمی یابم.

👈من همان فرزند گریزپای توام، که به درد نداشتنت عادت کرده است، و همه سهمش از انتظار، فقط و فقط هیاهویی توخالی است!

که اگر؛

 درد تو به استخوانش زده بود؛ 

سحری از رمضان را، تنها به امید یافتنت، سجاده نشینی می کرد. 

وای یوسف تنهای من،

این رمضان حاجتی عظیم،  قلب مرا احاطه کرده است: 

💓تــــــو...  

درد نداشتن تــــو...

و دویدن مدام برای یافتنت،

همه آرزویی است که در لابلای مناجات سحر،  بدنبالش می گردم.

❄️برای قلب بیمار من، چاره ای بیندیش. 

قلب بیمارم، جای خالی، برای حضور مداوم تو ندارد. 

به امید علاج آمده ام.

مرا دست خالی،از گوشه سفره ات، رد مکن !

به امید اجابت آمده ام؛

یا مُجیبُ... یا مجیب ... یا مجیب

✨اللهم عجل لولیک الفرج✨

🍃🌼قربان لبـــــان

روزه دارت آقــا

بی یار غریبـــانه

کجا می گردی⁉️

🍃🌼سردار و امــــیر

آسمانی آقـــــا

 تنها و طریـــــد

در کجا می گردی⁉️

السلام علیــــــک یا

صاحب العصروالزمان(عج)

صاحبا یک نظری کن به گدا عیبی نیست

رحم بر اشک دو چشم فقرا عیبی نیست

دل ویرانه ی ما و نظر لطف شما

نظرت گر برسد بر دل ما عیبی نیست

کوری من اثر بردگی شیطان است

چشم بیمار بگیرد چو شفا عیبی نیست

"روزها فکر من این است و همه شب سخنم"

من ندیدم رخ محبوب... چرا عیبی نیست؟!

حال افتاده ام از پا...به تو رو آوردم

تو بگیری ز کرم، دستِ مرا عیبی نیست

بارها اشک تو از فعل بدم جاری شد

گر بمیرم ز غم اشک شما عیبی نیست

درکثافات عمل غرق شدم کاری کن

دست خود را تو بگیری به دعا عیبی نیست

ما که مردیم و ندیدیم جمالت آقا

ما شنیدیم فقط وصف تو را یا مولا

دلم آشفته و غم بی‌امان است

نگاهم خسته، چشمم نیمه‌جان است

کجایی ای پناه بی‌پناهان!

زمانه با دلم نامهربان است

شاعر : یوسف رحیمی

دلگیرم از شهری که مسکین را نمیفهمد
شهری که درد شعر پروین را نمیفهمد!
شهری که صورت های غمگین را نمیفهمد
شهری که ((لااکراه فی الدین)) را نمیفهمد
 
وقتی دلم میگیرد از نامهربانی ها
وقتی دلم پر میشود از بد گمانی ها
 
حس میکنم باید غریب و بی نشان باشم
انگار میخواهد دلم در جمکران باشم
من دوست دارم هم رکاب آسمان باشم
میترسم از اینکه شبیه کوفیان باشم
 
بدکرده ام با خود ، خودم هم خوب میدانم
ای آسمان بیکران مشتاق بارانم
 
از کوله بار لطف تو اعجاز میخواهم
آقا ، دلی چون لحظه ی آغاز میخواهم
دیگربریدم مهربان ، همراز میخواهم
ای آسمان بیکران پرواز میخواهم
 
یارت نبودم سالها اما تو یارم باش
من شانه ای مردانه میخواهم...   کنارم باش
 
از این جماعت از تمام شهر بیزارم
آقا غریب و خسته ام تنها تورا دارم
آقا پشیمانم من از رفتار و کردارم
آری پشیمانم برای چندمین بارم
 
پیمان شکستم بارها اما گذر کردی
حال من بیچاره را آشفته تر کردی
 
دلگیری از نامردی این مردم گمراه
با استخوانی در گلو سر میکنی در چاه
تنها تو از من خواستی یک قلب خاطر خواه
سهم من از تو آسمان ، سهم تو از من آه
 
دلخسته ای از جمعه های بی ثمر بودن
دلخسته ای از سالها بی همسفر بودن
 
در سهله یا در جمکران تنهای تنهایی
در اوج تنهایی به فکر غربت مایی
آقا شنیدم بارها وقتی که می آیی
حس میکنم دیدم تو را یک روز در جایی!
 
با اینکه از من ، از من بیچاره دلسردی
من خوب میدانم که روزی باز میگردی
 
روزی کبوتر میشوم در آسمان تو
پرمیزنم در آسمان بیکران تو
غرق محبت میشود دنیا زمان تو
شمشیر تو یعنی دو چشم مهربان تو
 
روزی جهانی میشود مجذوب نور تو
روزی خبرها میشود شرح ظهور تو...

شاعر : محسن کاویانی

سفره ی افطار ما پر سفره دیدار نه
ما بفکر هرکسی هستیم اما یار نه

غصه هجر تو را خیلی نداریم عفو کن
سرسری از وصل میخوانیم با اصرار نه

کارگر کم داری آقا جان سخنران بیشمار
قیل و قال از غربتت کردیم اما کار نه

آشتی کن با گدایان گنه کار خودت
خیر میبیند گدا با دوری از دلدار؟ نه

ما دم بیدار بودن هم بخواب غفلتیم
چشم ها بیدار اما باطن بیدار نه

نامه اعمال مارا وا نکن تایش بزن
هرچه میخواهی گنه دارد ثواب انگار نه

با شهیدان عهد خود را بسته ایم از ابتدا
مرگ در این راه آری زندگی با عار نه

به مناجات شب ما سربزن یابن الحسن
یک جهان ناگفته هست و محرم اسرار نه

با خودت مارا ببر تا کربلا هر اربعین
خط نزن نام گدایان را ازین طومار نه

صبر میکردیم ما پای غم زینب ولی
صبر پای روضه هایش برسر بازار نه

زینبی که عرشیان به دست بوسش میرسند
حرمتش بالاست بین دسته ی اشرار نه

شاعر : سید پوریا هاشمی

کف و سوت بزنید...

برقصید...

روسرهایتان را به آسمان پرتاب کنید...

اصلا هر کاری دلتان خواست بکنید...

ولی یادتان باشد...

زمانی که به بهانه پیروزی در حال رقص و پایکوبی در خیابانها بودید...

زمانی که صدای جیغ و موزیک هایتان از صد فرسخی به گوش میرسید...

مادری دل شکسته در معراج شهدا اینگونه با پیکر فرزندش وداع کرد...

اینگونه صورت سردش را بوسه باران کرد...

اینگونه برای بار آخر او را در آغوش گرفت...

همان فرزندی که به عشق بی بی زندگی راحت خود را رها کرد تا من و تو آرامش و امنیت رای بدیم و رئیس جمهور مملکتمان را انتخاب کنیم...

آری...

همان فرزندی که برای امنیت شما خون پاکش بر زمین ریخت...

اما شما اینگونه...

اصلا ولش کن...

راحت باشید...

راحت...

من به جای شما می گویم ...

علیرضا جان شرمنده ایم...

شرمنده...

پ. ن :تشیع پیکر مطهر شهید روز دوشنبه ساعت نه صبح از فلکه اول رجایی شهر کرج

.

وداع جانسوزخانواده شهیدعلیرضاقبادی مدافع حرم با پیکر مطهر فرزندشان در معراج شهدا تهران 

لبیک یا زینبــــــ  

آقای غریبم... 

گفتم میان جذر و مد اشک و آه شب

در گردش مدار تو باشم ولی نشد😭😭

هیچ وقت اکثریت نشان دهنده حق نیست ،چرا که اگر بود مولا علی علیه السلام تنها ترین آدم بعد از رحلت پیامبرصلوات الله علیه نبود.

اللهم عجل الولیک الفرج💖

🍃💌🍃❤️🍃💌🍃❤️🍃💌🍃

😞ای کاش

 ✨وحدت همه برای آمدن تو بود...

💌اصلح ترین ناشناس زمین

💠 اللهُمَّ عَجِّل لِوَلیکَ الفَـرَج 💠

🍃💌🍃❤️🍃💌🍃❤️🍃💌🍃

چه غریبانه زمزمه کرد :

امسال هم نیامدی!!!

رفتگری که

داشت لیوان های یکبار مصرف

 نیمه شعبان را جارو میکرد...

‍ میگوینــد خواستن توانستـن است ...

امــا...

امـا مـن کـه میخواهـم 

پـس چـرا نمیشـود ...؟❓❓❓❓

کجــای کار من میلنگـد کـه سال هاسـت پریشانم ...؟⛔️

نـه توانِ مثـل "عاشقانِ دنیا" زندگـی کـردن هست و نـه توانِ مثـل "تارکان دنیا" زیستـن ...

نــه تاب می آورم یزیـدی بودن را و نه راهی هسـت برای حسینی "مـاندن" ...😭

نـه زیستـن را طاقت دارم و نه مُـردن را ...

چند قدمـی بیشتر از راه را نرفتـه ام کـه ابن السبیل و وامانده شـده ام ...🚶❌

نه میخواهـم برگـردم و نه میتوانم ادامه دهـم!♻️⛔️

نه جــرات دارم باخــدا بـودن را ✅

و نه طاقت دارم بی خدا گشتـن را ..❌

ائمه کاری کنید خسته ام ازاین بیقراری ها...😣

اللهم عجل لولیک الفرج