شنبه ۱۶ آبان ۹۴
فَاسْتَجَبْنَا لَهُ
وَوَهَبْنَا لَهُ یَحْیَى وَأَصْلَحْنَا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ کَانُوا
یُسَارِعُونَ فِی الْخَیْرَاتِ وَیَدْعُونَنَا رَغَبًا وَرَهَبًا وَکَانُوا لَنَا
خَاشِعِینَ(90)
ما هم دعاى او را
پذیرفتیم، و یحیى را به او بخشیدیم و همسرش را (که نازا بود) برایش آماده
(باردارى) کردیم چرا که آنان (خاندانى بودند که) همواره در کارهاى خیر بسرعت اقدام
می کردند و در حال بیم و امید ما را می خواندند و پیوسته براى ما (خاضع و) خاشع
بودند. (90)
«فاستجبنا له و وهبنا له
یحیی.»
«ما هم دعای او (زکریا) را پذیرفتیم و به او یحیی را بخشیدیم.»
امام عصر علیهالسلام در ضمن بیان داستان زکریای پیامبر فرمودند:
... بعد از آن زکریا میگفت: خدایا مرا فرزندی بخش که به هنگام پیری روشنایی بخش
چشمم باشد و پس از آنکه وی را به من ارزانی داشتی مرا به محبت او مبتلا ساز و از
آن پس داغ او را بر دلم گذار همانگونه که محمد صلیاللهعلیهوآله حبیبت را در
فراق فرزندش میگذاری.
پس خداوند یحیی را به او بخشید و او را به مصیبتش گرفتار ساخت. دوران بارداری
(مادر) یحیی شش ماه بود، همانگونه که دوران حمل حسین علیهالسلام همچنین بود.