برائت از دشمنان اهل بیت علیهم السلام واجب است ...
اعمش از امام صادق علیه السلام نقل میکند که حضرت فرمودند: محبت اولیاء خدا واجب است و قبول ولایت آنها واجب است وبیزاری جستن از دشمنان انها هم واجب است و بیزاری از کسانی که ظلم کردند به اهل بیت پیامبر و کسانی که حرمت دخترش را شکستند و فدک را از آنحضرت غصب کردند و ایشان را از ارثش منع نمودند واجب است و بیزاری از کسانی که حقوق او و شوهرش حضرت علی علیه السلام را گرفتند و همت گماشتند به آتش کشیدن خانه آن حضرت و اساس ظلم را پایه گذاری کردند و سنت رسول خدا را تغییر دادند واجب است و بیزاری از ناکثین و قاسطین و مارقین واجب است و بیزاری از پیشوایان گمراهی و ضلالت واجب است از اولین آنها تا اخرین آنها. و بیزاری از شقی ترین اولین و اخرین و کشنده ناقه صالح و قاتل امیرالمومنین واجب است و بیزاری جستن از تمامی کشندگان اهل بیت واجب است.
منابع بیشتر :
۱ ـ وسائل الشیعه ، ج 16 ، باب 17 وجوب حب المومن و بغض الکافر ، ص 181 ، ح 21296 .
نکات این مبحث : ۱ ـ از این روایت به صراحت ثابت شد که ولایت اهل بیت علیهم السلام برای هر شخصی واجب می باشد یعنی کسی که ولایت اهل بیت علیهم السلام را نداشته باشد مسلمان نیست ، همانطور که توحید از اصول دین است امامت و ولایت اهل بیت علیهم السلام نیز از اصول دین می باشد و اگر یکی از اصول رعایت نشود ، آن شخص دیندار نیست.
۲ ـ از این روایت به صراحت ثابت شد که برائت از دشمنان اهل بیت علیهم السلام واجب بوده و مکمل ولایت و دوستی اهل بیت علیهم السلام می باشد که نشان می دهد اگر تبری نباشد تولی نیز حاصل نخواهد شد. و طبق فرمایش امام صادق علیه السلام تبری از دشمنان اهل بیت علیهم السلام در هر شرایطی واجب است چون حضرت مستثنی قرار نداده اند.
۳ ـ از این حدیث ثابت شد که امام صادق علیه السلام می فرمایند که بیزاری از دشمنان و قاتلان حضرت زهرا سلام الله علیها واجب است و آنهایی هم که به مولا علی ظلم کرده اند ، و واجب است که از پیشوایان و امامان گمراه تبری جست از اول تا آخر آنها. و حضرت تاکید فرمودند که بیزاری از تمام قاتلین اهل بیت علیهم السلام واجب می باشد.
۴ ـ دانستیم که حب اهل بیت و ولایت آنها واجب ، بیزاری از دشمنان آنها در هر صورتی واجب ، و تبری مکمل تولی است و از هم جدا شدنی نیستند و لازمه دین هستند.
امام باقر فرمودند: از نماز واجب که فارغ میشوی تا بر بنی امیه لعن نکنی بلند مشو
تهذیب ۱۰۹/۲، وسائل ۴۶۲/۶ ، بحار ۵۸/۸۳