ان نور منور الهی در پس غیب است چرا که ما در پس غیبتیم، انکه خود را یافت و مسیر خود را به وضوح ترسیم کرد امام خود را یافته و به سوی او در لحظات نزدیک می شود و خود را جدای از او و غایب نمیپندارد بلکه او را غایت از دیدگان وحاضر عند القلوب می داند
امام تانی عشر منتظر است به کسر ظاد و نه منتظر به فتح ظاد. او منتظر رجوع بشریت به اوست تا چهره از سراپرده گشاید