طبرانی با سند خود از معمر، از ایوب از ابن‏ سیرین نقل کرده است:حسن بن علی علیه‏السلام فرمود:

اگر میان جابرسا و جابلقا را جست و جو کنید، کسی را که جدش پیامبر صلی الله علیه و آله باشد جز من و برادرم پیدا نخواهید کرد، و [با این حال،] من می‏بینم که دور معاویه جمع می‏شوید، «و نمی‏دانم شاید او برای شما فتنه، و تا چندگاهی وسیله ‏ی برخورداری باشد» [1] .

معمر گفت:جابرسا و جابلقا، مشرق و مغرب است. [2] .

ابن‏عبد ربه می‏گوید:حسن بن علی علیه‏السلام نزد معاویه رفت. عمرو بن عاص به معاویه گفت:ای امیر! حسن در سخن گفتن، ناتوان است. اگر وادارش کنی که بر منبر رود و سخن گوید و مردم سخنش را بشنوند، عیبش آشکار می‏شود و از چشم مردم می‏افتد. و معاویه چنین کرد و او بر منبر رفت، و زیبا سخن گفت، سپس فرمود:ای مردم! اگر در میان شرق و غرب مدینه، در جست و جوی فرزند پیامبر خود برآیید، جز من و برادرم را نیابید [با این حال، سراغ معاویه رفته ‏اید] «و نمی‏دانم شاید او برای شما فتنه و تا چندگاهی وسیله‏ ی برخورداری باشد.» عمرو بن عاص ناراحت شد و خواست سخنش را قطع کند، از این رو گفت:ابامحمد! آیا خرما را توصیف می‏کنی؟ فرمود:آری. باد شمال بارورش می‏کند و باد جنوب آن را می‏پرورد و آفتاب آن را می‏رساند و ماه آن را رنگ ‏آمیزی می‏کند.

گفت:ای ابامحمد! آیا چگونگی دستشویی رفتن را بیان می‏فرمایی؟ فرمود:آری، از بیرون روی در زمین هموار خودداری می‏کنی تا از دید مردم پنهان شوی. رو به قبله و پشت به قبله ننشین، و با سرگین و استخوان، خود را پاک نکن، و در آب راکد بول نکن. [3] .

اربلی می‏گوید:به امام حسن علیه‏السلام گفته شد:تو عظمت داری. فرمود:نه، بلکه عزت دارم؛ خداوند متعال فرمود:«و عزت، متعلق به خدا و پیامبر او و مؤمنان است [4] «. [5] .

در نقل دیگری آمده است:کسی به امام حسن علیه‏السلام گفت:در تو کبر است. فرمود:هرگز، کبر تنها متعلق به خداست، در من عزت است. [6] .

اربلی می‏گوید:

کسی نزد امام حسن علیه‏السلام آمد و گفت:فلانی از تو بدگویی می‏کند. امام حسن علیه‏السلام فرمود:مرا در زحمت انداختی؛ اکنون تصمیم گرفتم از خدا برای خودم و او آمرزش بخواهم. [7] .

یعقوبی می‏گوید:

معاویه گفت:کسی نزد من سخنی که نخواهم تمام شود، محبوب‏تر از حسن بن علی علیه‏السلام نگفته است و از او هرگز سخن ناسزایی نشنیده ‏ام مگر یک بار که درباره ‏ی زمینی میان او و عمرو بن عثمان بن عفان برخوردی پیش آمد، و حسن بن علی علیه‏السلام کاری کرد که عمرو نپسندید، و حسن علیه‏السلام فرمود:او نزد ما جز چیزی که خوارش کند ندارد. این، بدترین ناسزایی بوده که از او شنیده ‏ام. [8] .

پی نوشت ها:

[1] انبیاء:111؛ (و ان أدری لعله فتنة لکم و متاع الی حین).

[2] معجم الکبیر 87:3، ح 2748.

[3] العقد الفرید 19 _ 4.

[4] منافقون:8.

[5] کشف الغمة 574:1.

[6] بحارالانوار 235:24، ح 40.

[7] کشف الغمة 575:1.

[8] تاریخ یعقوبی 136:2.