کف و سوت بزنید...

برقصید...

روسرهایتان را به آسمان پرتاب کنید...

اصلا هر کاری دلتان خواست بکنید...

ولی یادتان باشد...

زمانی که به بهانه پیروزی در حال رقص و پایکوبی در خیابانها بودید...

زمانی که صدای جیغ و موزیک هایتان از صد فرسخی به گوش میرسید...

مادری دل شکسته در معراج شهدا اینگونه با پیکر فرزندش وداع کرد...

اینگونه صورت سردش را بوسه باران کرد...

اینگونه برای بار آخر او را در آغوش گرفت...

همان فرزندی که به عشق بی بی زندگی راحت خود را رها کرد تا من و تو آرامش و امنیت رای بدیم و رئیس جمهور مملکتمان را انتخاب کنیم...

آری...

همان فرزندی که برای امنیت شما خون پاکش بر زمین ریخت...

اما شما اینگونه...

اصلا ولش کن...

راحت باشید...

راحت...

من به جای شما می گویم ...

علیرضا جان شرمنده ایم...

شرمنده...

پ. ن :تشیع پیکر مطهر شهید روز دوشنبه ساعت نه صبح از فلکه اول رجایی شهر کرج

.

وداع جانسوزخانواده شهیدعلیرضاقبادی مدافع حرم با پیکر مطهر فرزندشان در معراج شهدا تهران 

لبیک یا زینبــــــ