حضرت مهدی‏علیه السلام پس از ظهور و قبل از قیام خطبه‏ای ایراد خواهد کرد. امام باقرعلیه السلام در این باره می‏فرماید:
قائم در آن هنگام (ظهور) در مکه است. پشت به بیت‏اللّه الحرام تکیه داده چنین ندا کند:
ای مردم! ما از خدا یاری می‏طلبیم و از مردمی که دعوت ما را اجابت کنند، ما اهل بیت پیامبرتان محمد هستیم و سزاوارترین مردم به خدا و به محمدصلی الله علیه وآله، هر که در مورد آدم با من محاجّه کند، باید بداند که من نزدیک‏ترین کس به آدمم. هر که درباره نوح با من به گفت‏وگو بر خیزد، بداند که من سزاوارترین کسی به نوحم. هر که در زمینه ابراهیم با من الاحتجاج کند، بداند که شایسته‏ترین مردمان به ابراهیمم. هر که در مورد محمدصلی الله علیه وآله با من محاجه نماید، بداند که من نزدیک‏ترین مردمان به محمدم، هر که درباره پیامبران با من گفت‏وگو کند، من سزاوارترین مردمان به پیامبرانم. آیا خدای تعالی در کتاب خویش نمی‏فرماید: «ان اللّه اصطفی آدم و نوحاً و آل ابراهیم و آل عمران علی العالمین... سمیع علیم»؟ [1] .
من بازمانده آدم، ذخیره‏ای از نوح، برگزیده‏ای از ابراهیم و انتخاب شده‏ای از محمدصلی الله علیه وآله هستم.
بدانید! هر که در کتاب خدا با من به محاجّه برخیزد، من سزاوارترینِ مردم به کتاب خدا هستم. بدانید! هر که در سنّت رسول خدا با من محاجّه نماید، من به سنّت رسول خدا سزاوارترینم.
شما را به خدا سوگند! هر که سخن را امروز بشنود، به دیگری که حاضر نیست برساند. به حق خدا و حق پیامبرش و به حق خودم - حق من بر شما حق قرابت من به پیامبر خدا است - از شما می‏خواهم که مرا یاری نمایید و در برابر کسانی که به ما ظلم کردند، از ما حفاظت کنید. ما را بیم دادندو به ما ستم نمودند و ما را از دیار و فرزندانمان راندند. بر ما جور نمودند و حقمان را سلب کردند و اهل باطل بر ما دروغ بستند.
خدا را! خدا را! ما را در نظر آورید، ما را رها نکنید و یاریمان کنید که خدای تعالی شما را یاری خواهد نمود». [2] .
البته در بیانات نورانی معصومین‏علیهم السلام خطبه‏های دیگری نیز به آن حضرت نسبت داده شده است.

پی نوشت ها:
[1] آل عمران 3: 33 - 35. «خدای متعال آدم و نوح و آل ابراهیم و آل عمران را بر جهانیان برگزید؛ فرزندانی که برخی از برخی دیگرند و خدا شنوا و دانا است».
[2] الغیبة، باب چهاردهم، حدیث 67.