احادیث بسیار متفاوتی درباره طول مدت حکومت حضرت مهدی‏ علیه السلام وارد شده است که در مجموع ده‏ها قول می‏توان از آنها استخراج نمود:
1. پنج یا هفت یا نه سال، [1] .
2. شش یاهفت یا هشت یانه سال، [2] .
3. شش یا هفت یا نه سال، [3] .
4. هفت سال، [4] .
5. هفت سال و دو ماه، [5] .
6. هفت یا هشت سال، [6] .
7. نه سال، [7] .
8. چهارده سال، [8] .
9. نوزده سال، [9] .
10. نوزده سال و چند ماه، [10] .
11. بیست سال، [11] .
12. چهل سال، [12] .
13. هفتاد سال، [13] .
 120.14سال (به قدر عمر حضرت ابراهیم خلیل ‏علیه السلام)، [14] .
 309.15سال (به اندازه توقف اصحاب کهف در غار)، [15] .
313.16سال؛ [16] .
17. در روایاتی نیز گفته شده جز خداوند، کسی مدت حکومت حضرت مهدی‏ علیه السلام را نمی‏داند.
برخی از محققان این تفاوت را اشاره به مراحل و دوران‏های حکومت آن حضرت می‏دانند و معتقدند آغاز شکل گرفتن و پیاده شدنش پنج یا هفت سال و دوران تکاملش چهل سال و دوران نهایی‏ اش بیش از سیصد سال است. [17] .
قضاوت نهایی درباره مدت حکومت آن حضرت - به دلیل نبود اخبار و منابع الکافی - امکان‏ پذیر نیست؛ اما با این حال می‏توان چنین نتیجه گرفت: قطع نظر از روایات اسلامی، مسلم است که این همه آوازه ‏ها و مقدمات برای یک دوران کوتاه مدت نیست؛ بلکه قطعاً برای مدتی است طولانی که ارزش این همه تحمل زحمت و کوشش را داشته باشد. [18] .
البته این مدت - هر قدر باشد - در مقایسه با کل تاریخ، بسیار ناچیز است. در این موقعیت پرسش جدید رخ می‏نماید: آیا مدتی چنین کوتاه در مقایسه با کل تاریخ، دردها و رنج‏های انسان‏ها را در طول تاریخ جبران می‏کند؟ در پاسخ می‏توان گفت: فلسفه امام مهدی‏ علیه السلام همانند فلسفه بعثت انبیا و رسولان الهی است. منظور از برانگیخته شدن رسولان الهی ابلاغ دستورهای خداوند و نصب مشعل فروزان هدایت بر سر راه کاروان بشریت است. طولانی یا کوتاه بودن مدت ابلاغ رسالت، به اصل آن آسیب نمی‏رساند. دوران پیامبر اسلام‏ صلی الله علیه وآله 23 سال بود؛ ولی واپسین پیام الهی را ابلاغ کرد و این مشعل هدایت را بر افروخت.
از سوی دیگر، می‏توان به مدت نبوّت حضرت نوح‏ علیه السلام اشاره کرد که به دلیل عدم تحقق شرایط مساعد، نتیجه قابل توجهی به بار نیاورد.
دوران امامت و حکومت حضرت مهدی‏ علیه السلام نیز چنین است. مقصود اصلی ابلاغ رسالت الهی و تحقق بخشیدن به حکومت جهانی خداوند و حاکمیت مستضعفان است؛ هر چند در مقایسه با کل تاریخ، سالیانی محدود باشد.

پی نوشت ها:
[1] کنزالعمال، ج 14، ص 262 و 273.
[2] همان، ص 262.
[3] المهدی الموعود المنتظر، ج 1، ص 330.
[4] ملاحم سید بن طاوس، ص 70 و 78 و 138؛ الارشاد، ص 342.
[5] ملاحم، ص 79.
[6] المهدی الموعود المنتظر، ج 1، ص 335.
[7] همان، ص 339.
[8] ملاحم، ص 79.
[9] الغیبة، ص 332.
[10] همان، ص 473، ح 1؛ کتاب الغیبة، ص 285 الارشاد، ص 345.
[11] منتخب الاثر، ص 239، ح 1.
[12] ملاحم، ص 78 و 79.
[13] کتاب الغیبة، ص 474، ح 497؛ الارشاد، ص 345، منتخب الاثر، ص 143.
[14] الغیبة، ص 189، ح 44.
[15] کتاب الغیبة، ص 283؛ الغیبة، ص 181.
[16] الغیبة، ص 473، ح 3.
[17] حکومت جهانی مهدی‏ علیه السلام، مکارم شیرازی، ص 314.
[18] همان.