به جهت زیارت عاشوراء به این مقام رسید
در شب 26 ماه صفر 1236 در نجف اشرف در خواب حضرت عزرائیل ملک الموت (ع) را دیدم پس از سلام پرسیدم از کجا می آیی ؟
فرمود: از شیراز می آیم و روح میرزا ابراهیم محلاتی را قبض کردم .
گفتم : روح او در برزخ در چه حال است ؟
فرمود: در بهترین حالات و در بهترین باغهای عالم برزخ و خداوند هزار ملک موکل او کرده است که فرمان او را می برند.
گفتم : برای چه عملی از اعمال به چنین مقامی رسیده است ؟
آیا برای مقام علمی و تدریس و تربیت شاگردان ؟ فرمود نه . گفتم : آیا برای
نماز جماعت و رساندن احکام دین بمردم ؟ فرمود: نه . گفتم : پس برای چه ؟
فرمود: برای زیارت عاشوراء. (مرحوم میرزای محلاتی سی سال آخر عمرش زیارت
عاشوراء را ترک نکرد و هر روزی که بیمار ی یا امری که داشت و نمی توانست
بخواند نایب می گرفته است ). چون شیخ از خواب بیدار می شود فردا به منزل
آیة اللّه میرزا محمّد تقی شیرازی می رود و خواب خود را برای ایشان نقل می
کند.
مرحوم میرزا تقی گریه می کند و از ایشان سبب گریه را می پرسند؟ می
فرماید: میرزای محلاتی از دنیا رفت و استوانه فقه بود، به ایشان گفتند:
شیخ خواب دیده واقعیت آن معلوم نیست .
میرزا فرمود: بلی خواب است اما
خواب شیخ مشکور است نه افراد عادی ، فردای آنروز تلگراف فوت میرزای محلاتی
از شیراز رؤ یای شیخ مرحوم آشکار می گردد. (1)
پاورقی
1- ترجمه کامل الزیارات ص 446.