پس از تو دیگران را دوست ندارم
نه می زیم ، نه می میرم ، نه می کوشم
نباشی نخواهم بود
و اگر برایی زنده ام چون خوشه های گندم سبز بر سرزمین عشق
و عشق زبانی ست که حتی در سکوت میفهمم تو را
انگار زبانی یافته ایم فقط مخصوص خودمان
و محبت شروع آسمان است شاخه در زمین و سر به آسمان
نویسنده : منتظرالمهدی (عج) |
تاریخ ارسال : دوشنبه, ۱۷ ارديبهشت ۱۴۰۳، ۰۶:۰۹ ب.ظ
بازدید : ۲۳ |
لایک (
۲)
سلام. عالی