يكشنبه ۲۱ آذر ۹۵
" اَرنی" غم عیانم ! " اَرنی" تب نهانی !
نکنی شکنجه ما را به بلای " لن ترانی"
تو که تار ِ "فیه ما فیه" و "جوامع الحکایات"
تو که پود "منشآتی" و بهار "بوستانی"
تب چشم تو تغزل، شب گیسویت قصیده
نفست پر از رباعی و سه گان و خسروانی
همه عمر ، مبتلایم به صفا و مروه ی غم
بگشا دری به قلبت که مفاتح الجنانی
غزلی نوشتم امشب که بخوانی ازجنونم
به جنون نشسته شعرم که مگر مرا بخوانی
حمیده پارسافر
* « اَرنی » : خودت را به من نشان بده
* « لَن ترانی » : هرگز مرا نخواهی دید
