يكشنبه ۲۴ آبان ۹۴
روایت شیخ بزرگوار صدوق را در کتاب «اکمال الدین» و شیخ طوسی را در کتاب
«غیبت» مورد مطالعه قرار دهید! این دو تن به صورت مسند از احمد بن ابراهیم
روایت می کنند که گفت:
«در سال 282 بر حکیمه دختر حضرت جواد الائمه امام محمد تقی (ع) وارد شدم و
از پس پرده با او صحبت کرده از دین و آیین او پرسیدم و او نام امام خود را
برده گفت: فلانی پسر حسن. به او عرض کردم: فدایت شوم، آیا آن حضرت را به
چشم خود دیده اید یا اینکه از روی اخبار و آثار می گویید؟ گفت: از روی
روایتی که از حضرت عسکری (ع) به مادرش نوشته شده است. گفتم: آن مولود
کجاست؟ گفت: پنهان است. گفتم: پس شیعه چه کنند و نزد چه کسی مشکلات خویش را
بازگو نمایند؟ گفت: به جده، مادر حضرت عسکری. گفتم: آیا به کسی اقتدا کنم
که زنی وصایت او را بر عهده دارد؟ گفت: به حسین بن علی (ع) اقتدا کن که در
ظاهر به خواهرش زینب (س) وصیت کرد و هر گونه دانشی که از حضرت سجاد (ع)
بروز می کرد، به حضرت زینب (س) نسبت داده می شد تا بدین گونه جان حضرت سجاد
(ع) محفوظ بماند...[1] .
پی نوشتها :
[1] تنقیح المقال، ج 3 ص 79.
منبع : دویست داستان از فضایل، مصایب و کرامات حضرت زینب ؛ عباس عزیزی