وَکَذَلِکَ جَعَلْنَاکُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِّتَکُونُواْ شُهَدَاء عَلَى النَّاسِ وَیَکُونَ الرَّسُولُ عَلَیْکُمْ شَهِیدًا وَمَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِی کُنتَ عَلَیْهَا إِلاَّ لِنَعْلَمَ مَن یَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّن یَنقَلِبُ عَلَى عَقِبَیْهِ وَإِن کَانَتْ لَکَبِیرَةً إِلاَّ عَلَى الَّذِینَ هَدَى اللّهُ وَمَا کَانَ اللّهُ لِیُضِیعَ إِیمَانَکُمْ إِنَّ اللّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُوفٌ رَّحِیمٌ(143)

  همان‏گونه (که قبله شما، یک قبله میانه است) شما را نیز، امت میانه‏اى قرار دادیم (در حد اعتدال، میان افراط و تفریط) تا بر مردم گواه باشید و پیامبر هم بر شما گواه است. و ما، آن قبله‏اى را که قبلا بر آن بودى، تنها براى این قرار دادیم که افرادى که از پیامبر پیروى می کنند، از آنها که به جاهلیت بازمى‏گردند، مشخص شوند. و مسلما این حکم، جز بر کسانى که خداوند آنها را هدایت کرده، دشوار بود. (این را نیز بدانید که نمازهاى شما در برابر قبله سابق، صحیح بوده است) و خدا هرگز ایمان ( نماز) شما را ضایع نمی ‏گرداند زیرا خداوند، نسبت به مردم، رحیم و مهربان است. (143)

  از امام باقر علیه السلام درباره قول خدای تعالی: « و کذلک جعلناکم امٌة وسطاً لتکونوا شهداء علی الناس و یکون الرسول علیکم شهیداً »؛ (سوره بقره، آیه 143) آمده است که در هر زمان از ما شاهد و گواهی هست؛ علی بن ابی طالب «ع» در زمان خودش گواه و شاهد بر مردم بود و حسن علیه السلام در زمان خودش و حسین علیه السلام در زمان خودش و هر کسی از ما که مردم را به امر خدا فرا می خواند گواه و شاهد بر مردم زمان خودش است.

منابع

 بحارالانوار، ج 23، ص 382، حدیث 74 - کنز جوامع الفوائد، ص 180