منتظرالمهدی۳۱۳

 بسته راهِ نفسم ، بغضُ و دِلم شعلهِ وَر است

چون یتیمی که به او، فُحشِ پدر داده کسی...

درنمازم از خدا درخواست کردم من "حضورِقلب" را

لحظه ای تصویر "تـو" آمد؛ نمازم جعفر طیار شد

دراین دنیای نامردی چرا مغرور می گردی 

سلیمان گرشوی روزی نصیب مور می گردی ....

ـ امـام سـجـاد(ع ) : گناهانى که از استجابت دعا جلوگیرى مى کنند عبارتند از : بد نیتى , خبث بـاطن , دورویى با برادران , باور نداشتن به اجابت دعا , به تاخیر انداختن نمازهاى واجب تا آن که وقتشان بگذرد , تقرب نجستن به خداى عزوجل با نیکوکارى و صدقه , بد زبانى و زشتگویى .

ـ پـیـامـبـر خـدا(ص ) : سه گناه است که کیفرشان در همین دنیا مى رسد و به آخرت نمى افتد :آزردن پدر و مادر , زورگویى و ستم به مردم و ناسپاسى نسبت به خوبیهاى دیگران .

ـ امام باقر(ع ) : چهار چیز است که کیفرشان از هر گناهى زودتر به انسان مى رسد : کسى که تو به او خوبى کنى و او پاداش آن را به بدى دهد , کسى که تو به او ستم نکنى و او به تو ستم کند , کسى که در کارى با او پیمان بندى و توبه پیمانت وفادار مانى و او خیانت و پیمان شکنى کند و کسى که تو با او پیوند برقرار کنى و اوپیوند ببرد.

ـ در کـتـاب امـیر المؤمنین (ع ) آمده است : سه گناه است که صاحب آنها در همین دنیا کیفرش را ببیند ستم , بریدن پیوند خویشاوندى و سوگند دروغ .

ـ امـام عـلى (ع ) , در یکى از خطبه هاى خود مى فرماید : پناه مى برم به خدا از گناهانى که مرگ و نـیـسـتـى را شتاب مى بخشد عبداللّه بن کوا یشکرى برخاست و عرض کرد : اى امیر المؤمنین ! آیا گناهانى هم هست که مرگ راشتاب مى بخشد؟ فرمود : واى بر تو! آرى , قطع رحم .در پاسخ به این سؤال که : کیفر کدام گناه زودتر دامنگیر گنهکار مى شود؟ فرمود : ستم کردن به کسى که یاورى جز خدا ندارد وکوتاهى در شکر نعمت و دراز کردن دست ستم برفقیر. کیفر دست درازى به کسى که به تو دست درازى نمى کند , از کیفر هر گناه دیگر زودتردامنگیر آدمى مى شود.

ـ امـام صـادق (ع ) : کـسـانـى کـه بـر اثـر گناهان مى میرند بیشترند از کسانى که بر اثر رسیدن اجل مى میرند.

ـ امـام بـاقر(ع ) : هیچ سالى کم بارش تر از سال دیگر نیست , بلکه خداوند باران را هر جا که خواهد مـى باراند (اما) هر گاه مردمى مرتکب گناهان شوند , خداى عزوجل بارانى را که براى آنان مقدر کرده بود از ایشان باز دارد.

ـ پیامبر خدا(ص ) : گناه براى غیر گنهکار (نیز) شوم است , (زیرا) اگر با گنهکار مخالفت کند, گرفتار شود , اگر از او غیبت کند گنهکار شود و اگر به گناه رضایت دهد در آن شریک گردد .

ـ امام رضا(ع ) : هر گاه حکمرانان دروغ بگویند باران بند مى آید و هر گاه سلطان ستم کنددولت سست و بى اعتبار شود و هر گاه زکات داده نشود چارپایان بمیرند.

ـ امـام صـادق (ع ) : گـنـاهـانـى کـه نعمتها را دگرگون مى کند , زورگویى و سرکشى است و گناهانى که پشیمانى به بار مى آورد آدم کشى است و گناهانى که انتقام و کیفرها رافرود مى آورد سـتـم اسـت و گـنـاهـانى که پرده ها را مى درد (وآبرو و حیثیت ها را مى برد) شرابخوارى است و گـناهانى که جلوى روزى را مى گیرد زناست و گناهانى که مرگ و نیستى را شتاب مى بخشد , بریدن پیوند خویشاوندى است و گناهانى که مانع استجابت دعا مى شود و فضا را تیره و تار مى کند , آزردن پدر و مادراست .

ـ پـیـامـبـر خـدا(ص ) : از گـنـاهـان دورى کـنـید , زیرا گناهان خوبیها را محو مى کند , همانا بنده(گاه ) گناه مى کند و به سبب آن دانشى را که داشته است فراموش مى کند.

ـ امام صادق (ع ) : هیچ رگى (بر اثر تب و بیمارى ) نزند و هیچ پایى به سنگ نخورد و هیچ سردرد یا مرضى رخ ندهد , مگر در اثر گناه این فرموده خداى عزوجل در کتاب اوست که : ((اگرشما را مـصـیـبـتـى رسـد بـه خـاطر کارهایى است که مى کنید و خدا بسیارى را مى بخشد)) گناهانى که خداوند مى بخشد بیشتر از گناهانى است که از آنها باز خواست مى کند.

ـ پـیـامـبـر خـدا(ص ) : هیچ رگى (بر اثر بیمارى ) نزند و هیچ پایى نلغزد مگر به سبب گناهانى که مى کنید و آنچه که مى بخشد بیشتر است .

ـ امام صادق (ع ) : همانا مؤمن گناه مى کند و به سبب آن از روزى محروم مى شود.

ـ امام باقر(ع ) : همانا بنده گناه مى کند و به سبب آن روزى از او گرفته مى شود.

ـ امام على (ع ) : از گناهان دورى کنید , زیرا جلو روزى بنده به سبب گناه گرفته مى شود.

ـ امـام رضـا(ع ) : هـر گـاه بـنـدگـان مـرتـکـب گـنـاهـانى شوند که قبلا انجام نمى داده اند ,خداوندبلاهایى را بر ایشان پدید آورد که سابقه نداشته است .

ـ امـام بـاقـر(ع ) : هیچ بنده اى نیست مگرآن که در دلش نقطه اى سفید وجود دارد ,پس هر گاه گـناهى مرتکب شود , در آن نقطه , نقطه اى سیاه پدید آید که اگر توبه کرد آن سیاهى مى رود و اگـر در گناهان فرو رفت نقطه سیاه افزایش مى یابد چندان که همه سفیدى رافرو مى پوشاند و چـون سفیدى پوشانده شد گنهکار دیگر هرگز به خیر و صلاح باز نمى آید این است سخن خداى عزوجل که حقا , که بر دلهایشان مسلط شد.)

ـ امام على (ع ) : اشکها نخشکید مگر به سبب سختدلى و دلها سخت نشد مگر به سبب گناهان زیاد .

ـ امـام صـادق (ع ) : خـداونـد هـر نـعـمتى را که به بنده اى داد از او نگرفت مگر به سبب گناهى که سزاوار سلب آن نعمت شد.

ـ امـام على (ع ) : هیچ نعمتى و هیچ خرمى از زندگى زایل نشد مگر به سبب گناهانى که مرتکب شدند , چه , خداوند به بندگان ستم نمى کند.

ـ امام صادق (ع ) : همانا بنده گناهى مى کند و به سبب آن از نماز شب محروم مى شود سرعت تاثیر کار بد در آدمى از سرعت تاثیرکارد در گوشت بیشتر است .

ـ امـام صـادق (ع ) : اصـرار بـر گـنـاه بـه مـعـناى ایمن دانستن خود از عذاب خداست و کسى جززیانکاران , خود را از مکر (عذاب و مهلت ) خداوند ایمن نداند

ـ پیامبر خدا(ص ) : خشکیدگى چشم (نگریستن از خوف خدا) و سنگدلى و حرص زدن زیاد براى طلب روزى و اصرار بر گناه از نشانه هاى شقاوت است .

ـ امام على (ع ) : بزرگترین گناه نزد خدا گناهى است که مرتکبش بر آن اصرار ورزد.

ـ امام سجاد(ع ) : از شاد شدن به گناه بپرهیز که شاد شدن به گناه از ارتکاب آن بدتر است .

ـ امام على (ع ) : بالیدن به گناهان ,زشت تر از ارتکاب آنهاست .

ـ امـام صـادق (ع ) : پـدرم (ع ) مـى فرمود :هیچ چیز بیشتر از گناه دل را تباه نمى کند , همانا دل گناه مى کند و بر آن اصرار مى ورزد تا جایى که سرانجام گناه بر آن چیره مى گردد و دل را زیر و زبر مى کند.